Smokey heeft zondags kinderen

Eigenlijk wilde ik graag op de bank, eens lekker uitrusten en van een luie zondag geniten. Normaliter zou ik op de Show van Maastricht zijn geweest, maar wij hadden op Zaterdag alles gewonnen en daarom gunde ik mij de luxe, thuis te blijven. Na een heerlijk ontbijt die ochtend, samen met Harry, gaf Smokey ons te kennen, niet langer te willen wachten. Ze lag in de woonkamer op het grote Ridgi-pad (dat is een super gemakkelijk honde bed) en was niet willend haar kinderen in de werpkist ter wereld te brengen. Dus waarom zul je jezelf al die stress aandoen? Het Ridgi-pad bij de bank neergezet, zodat we ook nog TV konden kijken en om 13.00 uur werd de eerste pup geboren. De dames uit Reuver, Eef en Xander werden geinformeerd en kwamen naar Maaseik, om Smokey te ondersteunen. Om 17.00 lagen 5 dikke, vette reuen puppies en 1 teefje in de werpkist, lees Ridgi-pad. Alles was ontspannen en gemoedelijk. Ik was niet zeker of Smokey nog een puppy in haar buik verstopt hield. Na een spuitje met Oxytocine, kwam er, behalve een nageboorte niets meer. Schoko ging heel relaxed liggen en de puppies dronken plezierig. De wereld was in orde. Later voordat we naar bed gingen, is Smokey met haar puppies naar de werpkist in de keuken verhuist. Het was een rustige en laid back nacht. De puppies, Schoko en ook ik hadden een ontspannen nacht. Hoewel! Maandagochtend, viel mijn oog op de 5de reu, ik tilde hem op en wist meteen: die gaat dood. Hij had deze krampen, roeide met zijn voorpootjes en had zijn kop in de nek. Een onfeilbaar teken voor het Fading Puppy Syndroom. Een uur later was hij dood. Hij woog 400gr en kwam geheel normaal ter wereld. Zoiets gebeurd nu eenmaal. Het is alleen zo jammer om deze prachtige puppy. Natuurlijk heb ik daarna alle nieuwtjes over het Fading Puppy Syndroom op het internet gelezen en zal, indien het nog eens mocht voorkomen dat er een puppy met dit Syndroom is,  de desbetreffende pup met een Zout-Suiker oplossing (die alle 2 uur moet worden gespoten) proberen te redden. Het nest van Smokey en Lorne (Ch. Firstprizebears Lorne Green), is een zeer kostbare onderneming geworden. Dat wil zeggen, Paz kwam in Mei en heeft Lorne meegenomen. Toen Smokey plots besloot te wachten, te wachten en nog langer te wachten…. tot dat ze eindelijk eind Juli loops werd en gedekt kon worden. Lorne was 3 maanden bij ons, voordat hij weer naar Israël konden vliegen. Yael Davidovich was zo vriendelijk om deze inspanning van Tel Aviv naar Düsseldorf en terug (in 48 uur) op zich te nemen. Een dank aan Paz en Yael voor hun hulp. Omdat Smokey bruin is en Lorne ook, konden onze puppies uitsluitend bruin worden.

De foto’s van hedenmiddag met 2 dagen, de 4 reuen

en ons prinsesje, het meisje